“Kan ik dan niets meer zeggen?” – Het Spel

Wat zijn micro-agressies en hoe werken ze

Veel mensen vragen zich tegenwoordig af: “Kan ik dan niets meer zeggen?” Het lijkt soms alsof elke opmerking verkeerd kan vallen. Het is natuurlijk onzin dat je niks meer kunt zeggen, maar het is wel belangrijk om je bewust te zijn van hoe jouw woorden anderen beledigen of vernederen.

Micro-agressies zijn kleine, alledaagse beledigingen en zaken die vernederd zijn voor de persoon die ze ontvangt en voor degene die ze maakt vaak goed bedoeld zijn. Het ‘alledaagse’ deel van de definitie is belangrijk, omdat micro-agressie niet hetzelfde is als openlijk racisme, homofobie of andere vooroordelen. Ze zijn niet bedoeld om schade aan te richten en de persoon die ze in stand houdt, heeft waarschijnlijk geen idee dat er zojuist iets beledigends is gezegd.

Hoewel micro-agressies niet bedoeld zijn om gemeen te zijn of vooringenomenheid te tonen, zijn ze toch schadelijk voor de mensen die ze ervaren, vooral wanneer iemand ze regelmatig ervaart. En hoewel micro-agressies zijn geworteld in vooroordelen waarvan we ons in eerste instantie misschien niet bewust zijn, is het mogelijk om te voorkomen dat we die vooroordelen voeden.

Er zijn 3 types micro-agressie

1. Micro-aanval: Bewuste (non-)verbale gedraging(en) die een persoon opzettelijk beledigen. Het betreft vaak zijdelingse opmerkingen, ‘grapjes’, interrupties, aannames. Een vrouw die een opmerkingen krijgt over haar kleding, iemand zwarte piet noemen, of te horen krijgen dat je niet zo emotioneel hoeft te reageren (en anders iemand niet meer naar je wilt luisteren).
2. Micro-belediging: Onbewuste (non-)verbale gedraging(en) met een onmiskenbaar verborgen pijnlijke boodschap. “Jij bent geen dom blondje”, “Is het die tijd van de maand?”, “Wat spreek je goed Nederlands”, “Waar kom je echt vandaan?”, rollen met de ogen als iemand iets zegt, constant iemand onderbreken of een idee/voorstel negeren tot een persoon van de dominante groep het idee oppert.
3. Micro-ontkrachting: (On)bewuste uitsluiting van (personen uit) niet-dominante groepen door de gedachtes, gevoelens en ervaringsgerichte realiteit teniet te doen. Voorbeeld is het zeggen van: “Kom eens uit die slachtofferrol!”, “Het is niet omdat je vrouw bent.” of “Ik zie geen kleur.”.

Wat houdt het spel in?

“Kan ik dan niets meer zeggen – Het Spel” is hét bordspel om samen met je team micro-agressie aan te pakken. Het spel helpt je om meer bewustwording te creëren over micro-agressies, micro-agressies te leren herkennen en biedt praktische informatie om het gesprek over micro-agressies aan te gaan. Door het spelen van dit spel ontwikkelen, op een interactieve manier, vaardigheden voor gelijkwaardigheid en veiligheid in jullie team. Jullie gaan van grensoverschrijdend gedrag naar handelingsperspectief , zodat iedereen zich welkom en gelijkwaardig voelt.

Spelopzet
Door middel van het bord, personagekaarten en opdrachten worden jullie je bewuster van wat micro-agressies, hoe je ze herkent en hoe je hier het goede gesprek over voert.

Speldynamiek
Voor teams die meer willen leren over micro-agressie en willen werken aan een gelijkwaardigheid en veiligheid.

Door dit spel te spelen ontwikkel je cruciale vaardigheden:

• Bewustwording rondom micro-agressie.
• Micro-agressie leren herkennen.
• Hoe  jullie micro-agressie in eigen team en je omgeving bespreekbaar kunnen maken.
• Hoe jullie, als team, voortaan om willen gaan met micro-agressie.

Speel op de manier die voor jou past

Je speelt deze game zelfstandig of met begeleiding. Deze game leidt tot goede gesprekken die in het begin oncomfortabel kunnen aanvoelen. Om je hierbij te helpen en te voorkomen dat deze gesprekken polariserend worden, bieden we deze game ook met begeleiding aan. Of helpen we je een interne begeleider op te leiden. Zo helpt het teams juist te verenigen.