Hoe werkgevers Gouden talenten verkwisten

De tekorten op de arbeidsmarkt zijn al langere tijd problematisch en zeker binnen zorg en onderwijs wordt de druk nu groter. Het relatief hoge ziekteverzuim is moeilijk in toom te houden. Om de ‘gaten’ in roosters op te vullen worden relatief dure ZZP-ers ingehuurd met budgetoverschrijdingen tot gevolg. Wat is hieraan te doen en welk leiderschap wordt hier gevraagd?

Soms liggen oplossingen voor het oprapen

Terwijl organisaties worstelen met deze uitdagingen, is het essentieel om te beseffen dat de oplossing soms dichterbij is dan men denkt. Het gaat niet alleen om het invullen van roosters, maar ook om het begrijpen en waarderen van de talenten die al binnen de organisatie aanwezig zijn. En hier komt een cruciaal aspect van leiderschap om de hoek kijken: luisteren. Luisteren naar de ervaringen en behoeften van de jonge talenten die de toekomst van de zorg en het onderwijs vormen.

In mijn werk kom ik bij veel verschillende organisaties en spreek ik allerlei jonge veelbelovende werknemers. Hoe groot kan soms het verschil zijn tussen de uitspraken van werkgevers en de ervaring van hun medewerkers. In deze blog gaat Tim Winkler, organisatie adviseur bij Goudvisie, in op dit verschil en geeft enkele tips om aantrekkelijk werkgever voor jonge talenten te zijn. 

Werkgevers:
“wij zijn topwerkgever”
“kom bij ons werken want wij stellen jou en jouw wensen centraal”
“wij bieden vitaliteitsprogramma’s, flexibele roosters, stoelmassages, yoga”
“korte lijnen, fijne collega’s en volop ontwikkelmogelijkheden”

Daar tegenover enkele willekeurige verhalen van jonge medewerkers die ik afgelopen maand te horen kreeg.

• Ik zit in mijn laatste jaar opleiding als verpleegkundige. Inmiddels ben ik helemaal afgedraaid van het werk in dit ziekenhuis. We hebben telkens tekort aan mensen, ik moet regelmatig alleen een dienst draaien terwijl ik in opleiding ben. De sfeer is niet fijn, ik werd vaak afgesnauwd. Mijn diploma heb ik nu binnen, maar ik wil niet meer in de zorg werken.
• Voor mijn afstuderen zocht ik een mooie stage in de zorg. Het was heel lastig om die plek te vinden, maar het is me gelukt. Ik heb 9 maanden stage gelopen zonder vergoeding en het was ook niet de bedoeling dat ik vrije dagen opnam. Al snel heb ik heel veel zelfstandig werk gedaan, waarvoor je eigenlijk afgestudeerd moet zijn. Onlangs was er een teamuitje en toen kreeg ik te horen dat het niet de bedoeling was dat ik als stagiair mee zou gaan. Ik voelde me echt een soort moderne slaaf . Laat ik het zo zeggen: als dit de uitstraling van de zorgsector is, dan zoek ik mijn heil elders.
• Een jonge, enthousiaste en ondernemende leerkracht werkte enkele jaren als wiskunde-docent binnen een school voor voortgezet onderwijs. Hij pakte veel extra taken op, had orde in de lessen en bracht nieuwe ideeën binnen. De laatste beoordeling was zeer lovend maar een week later kreeg hij een telefoontje van zijn manager. Helaas was het aantal nieuwe leerlingen onzeker en moest de school (voor de zekerheid) afscheid nemen van hem. Zeer teleurgesteld besloot hij zijn bakens geheel te verzetten en een eigen bedrijf te starten.

De rode draad uit deze verhalen:

• Het gaat hier om jonge mensen in het begin van hun loopbaan bij wie verwachtingen niet uitkomen
• Het zijn allemaal werkgevers die hoog opgeven van het eigen goede werkgeverschap, maar dit in de praktijk moeilijk waarmaken
• Het betreft hier talentvolle en goed opgeleide mensen die voor een sector met grote schaarste vooralsnog verloren zijn

Wijzer leiderschap gevraagd

Het gaat mij hier niet om de schuldvraag. Wel geloof ik dat wij veel zouden winnen met menselijker en wijzer leiderschap. Enkele adviezen hiervoor:

• Zorg dat je als leidinggevende het grootste deel van jouw tijd besteedt aan rondlopen in de organisatie, observeren en het spreken van jouw medewerkers.
• Blijf dus uit de waan van de dag en reflecteer met enige regelmaat op jouw werk: doe je nog de juiste dingen.
• Als je gesprekken voert, luister dan vooral naar jouw medewerkers: wat drijft hen, waar lopen zij tegen aan, wat zouden zij graag verder ontwikkelen. Zet empathie in en doe dit op een waarachtige manier.
• Bespreek dan ook de wederzijdse verwachtingen, en wees helder over de haalbaarheid, zodat onnodige teleurstellingen worden voorkomen.
• Zorg dat nieuwe medewerkers altijd een buddy hebben, die hen de weg wijst en waarmee zij kunnen sparren. Juist met zo’n buddy kun je makkelijker spreken over alle ongeschreven regels en gewoontes die de organisatie heeft. 
• Plan na de onboarding een terugkom-moment voor nieuwe medewerkers. Met hun frisse blik kunnen zij zinvolle feedback geven. Bovendien geef je daarmee het signaal af dat je hun mening belangrijk vindt.

Wil je meer weten, of zou je met mij in gesprek willen gaan over dit wijzer leiderschap? laat het mij weten of schrijf je in voor onze leiderschapsdagen.