Ewout Langenbarg

Wat is jouw goud?
Mijn goud komt naar voren als ik teams en professionals begeleid en help met hun veranderingen en ontwikkelingen. Ik verbind me aan een vraagstuk en met de betrokken professionals. Die verbinding kenmerkt mijn manier van werken en daar zit mijn drive. Ik zoek graag naar nieuwe manieren om oude uitdagingen het hoofd te bieden. Dit omdat ik geloof dat werk en het organiseren ervan écht anders kan. Die manier van werken is platter georganiseerd met verantwoordelijkheden waar ze horen – op de werkvloer. Daar kan ieder op zijn of haar manier aan bijdragen. Je hoeft niet binnen de lijntjes van je functieprofiel te kleuren. Als veranderkundige zoek ik zelf ook vrijheid op. Door een heel gedegen diagnose of deze op een originele manier te doen ontdek je vaak de meervoudigheid van een vraagstuk, wat van invloed is op de te kiezen interventies. Het kan Goud worden als wij na een diagnose mogen doen wat nodig is, ook al is dat spannend. Soms is ‘Goud’ iets groots, veel vaker is het een verandering in kleine dingen. Ik probeer met interventies altijd aan te sluiten bij de professionals en leidinggevenden die een rol te spelen hebben in de verandering. In een opdracht zoeken we samen naar de juiste hefbomen voor verandering.

Ik zoek graag naar nieuwe manieren om oude uitdagingen het hoofd te bieden - Ewout Langenbarg

Wat doe jij bij Goudvisie?
Ik werk als organisatieadviseur en help organisaties, teams, professionals bij hun veranderopgave. Soms ben ik teamcoach, soms spiegel van leidinggevende, soms onderzoeker, soms adviseer ik, soms begeleid ik. Altijd komt het terug bij het blijven stellen van de goede vragen als ‘wat is hier nu echt aan de hand?’, ‘wat willen we?’ ‘wat is er dan nu nodig?’ en het bewaken van de gegeven antwoorden. Die bepalen immers de richting waarin we bewegen.

Bij mij moet je zijn voor:
Veranderkundige uitdagingen. Vaak zijn dit de ‘hoe-vragen’ rondom een verandering. ‘Hoe ziet dit er dan uit?’, ‘hoe werken we dan samen straks?’, ‘hoe nemen we besluiten?’ of ‘hoe geef ik leiding aan deze verandering?’. Simpele antwoorden zijn er niet, gelukkig. Ook al is het niet weten ervan soms lastig voor mij. ​Onderwerpen die mij aanspreken en hierin vaak terugkomen zijn elkaar aanspreken en feedback geven, of het beoordelen en waarderen in een organisatie of team – hoe doe je dat nou echt goed? Ik ben blij dat ik hierover ook intern bij Goudvisie mijn beelden en ideeën kwijt kan.

Hoe ontwikkel jij goud?
Ik ontwikkel me door te doen en te reflecteren. Door keuzes te maken, in diagnose en interventies, en het effect daarvan met collega’s en opdrachtgever te bespreken. Veranderen is altijd zoeken naar de best passende interventie bij wat er uit de diagnose komt. Met een interventie begint een beweging, soms precies zoals voorzien, vaker gebeurt er net iets meer of minder dan verwacht. Daar reflecteer je op om daarna weer de beste keuze te maken. Die beste keuzes maken gaat naast ervaring ook over het opdoen van kennis: nu doe ik dat bijvoorbeeld met een leergang ‘verwaarloosde organisaties’.

Wat inspireert jou?
Mensen, acties, organisaties die het net even anders durven doen, dat inspireert me. Niet een paar dingen aanpassen en zeggen dat je ​het compleet anders doet, maar naar de tekentafel teruggaan en de consequenties daarvan willen dragen. Je steekt dan immers je hoofd boven het maaiveld uit, en in maatschappij en organisaties oogst je daarmee niet louter applaus. Het inspireert me als mensen zich hard maken voor het grotere geheel, en een drive hebben om het beter te maken.

Waarin ben je juist niet goud, maar heel regular?
Ik denk dat ik in heel veel dingen ‘regular’ ben, en weer helemaal niet natuurlijk. Teams helpen, organisaties veranderen vraagt heel veel regular kwaliteiten. Goed kijken, heel goed luisteren, geen uitzonderlijk complexe kennis. Dat je het met aandacht en goede zin doet, maakt dat het niet regular voor iedereen is. Verder ben ik uitermate regular in mezelf motiveren voor kleinere dingen, in huis en op het werk. Of in heel lang concentreren. De ‘uit-het-raam-kijk-teller’ staat op 17 inmiddels.

Wat wilde je vroeger worden en waarom ben je dat niet geworden?
Wat ik vroeger later wilde worden. Dat weet ik dus niet. Ik keerde m’n jeugdherinneringen binnenstebuiten, mijn studiekeuze, mijn eerste baan. Maar dat leidt tot weinig conclusies. Ik ging Bestuurs & Organisatiewetenschappen studeren omdat de vraagstukken die langs kwamen me interesseerden, maar ik denk niet dat ik vroeger later maatschappelijk betrokken wilde worden. M’n ouders boden ook geen antwoord, behalve dat m’n moeder dacht dat ik ‘manager’ wilde worden. Omdat ik eens vooral bezig was met hoe anderen speelden in plaats van zelf mee te doen. Dat is het dus niet geworden. Sterker nog, nu moet of mag ik soms samen met managers kijken of het managen wel goed genoeg gaat.