Reimagine – Gedachte-experiment 3

Reimagine – Gedachte-experiment 3

Sta bij ons aan onze lunchtafel of neem een kijk in onze appgroep en leuzen komen voorbij. Over mannen/vrouwen, over politiek, welvaart, onderwijs, eenzaamheid en overbelaste mantelzorgers.

Wat er nu gebeurt door het coronavirus, maakt extra veel los. Zijn de grote modeketens nu niet medeverantwoordelijk voor de levens van de kledingarbeiders? Is 1,5 meter afstand een privilege? Hoe komt het dat de mensen met een vitaal beroep nu pas waardering krijgen? Steeds meer hoor je dat we de mens weer centraal willen zetten in plaats van de economie.

Al die gedachten triggeren ons om opnieuw idealen te positioneren en opnieuw te kunnen verbeelden hoe het moet; reimagine. Omdat het nu niet lukt om fysiek samen te komen en het, in de hectiek, nog niet altijd lukt om stil te staan om te bedenken hoe het anders moet, hebben wij een reeks gedachte-experimenten die wij de komende tijd met jullie delen.

Wees in onze gedachte-experimenten-reeks ongekaderd. Er is geen feitelijke conclusie, wel alle ruimte voor jou en voor creatief en origineel denkwerk.

De vorige keren dachten we na over hoe de aarde eruit moet zien en wat nodig is voor geluk. Nu gaan we in op verschillende meningen en perspectieven. Officieel gaat dit gedachte-experiment over geloof versus wetenschap; de twee uitersten. Omdat in deze tijd nog niet alle feiten op tafel liggen, gaat het experiment voor ons ook over meningsverschillen. Daar zijn er veel van op de aarde. Wat uit dit experiment kun je meenemen naar jouw dagelijkse leven?

Gedachte-experiment 3 – Wie heeft er gelijk?

Twee personen keren na een lange tijd terug naar hun tuin. Deze is verwaarloosd. Tussen het onkruid ontdekken ze nog enkele oude planten die er verrassend levendig uitzien. De een zegt: “Het moet wel zo zijn dat er een tuinman is gekomen en deze planten heeft onderhouden.” De ander is het hier niet mee eens en een meningsverschil is ontstaan. Ze zetten tenten op en houden wacht. De tuinman wordt nooit gezien. De gelovige vraagt zich af of het hier misschien niet om een onzichtbare tuinman gaat, waarop zij beiden met bloedhonden gaan patrouilleren. Ook de bloedhonden vinden niets. Toch blijft de gelovige voet bij stuk houden en staat erop dat de tuinman onzichtbaar, geurloos en geluidloos is. De scepticus is het hier niet mee eens. Hij vraagt hoe een zogenaamde onzichtbare, ontastbare, niet te vinden tuinman nog te onderscheiden is van een denkbeeldige tuinman, of zelf van geheel geen tuinman.
Wat doe jij als jouw kijk op de wereld, wat belangrijk is, normen en waarden totaal verschillen van degene tegenover jou? Hoe behoud je respect en kun je toch samenleven of samenwerken?

Credits: Dit experiment heet ‘de parabel van de zichtbare tuinman’ en is van John Wisdom (1904-1993), een filosoof gericht op taal en hiervan de beperkingen onderzoekend en onthullend.

PS Wees niet bang. Het gaat bij ons ook over katten en koken.